Na een frisse nacht begon de temperatuur weer snel op te lopen. Ik heb echt mijn best gedaan om snel te vertrekken maar mijn tong zat me niet mee. Gisteravond al met veel mensen gesproken. Frans, Engels, Duits en Nederlands. Er stonden drie mensen uit Hulst, de overkant dus, die dezelfde route volgen als ik. Alleen gaan zij aan Lourdes voorbij en fietsen door naar Santiago. Geen redenen of aanleiding, gewoon omdat het kan. Ondertussen hadden ze wel hun fietsen op geleukt met Santiago vlaggetjes en stickers
Al die talen spreken zo snel achter elkaar maakt wel dat je af en toe taalkundig volkomen van je padje gaat (he, wat ga ik ook al weer doen……)
Bij het vertrek ging het dus ook weer rap van tong, traag van vertrek. (Te laat, te laat sprak Winetoe, het zaad was….)
Uiteindelijk vertrok ik om 8.45 uur. Het was rustig in Cambrai op de weg. Alleen veel hellingen omhoog. Net buiten Cambrai ben ik bij de Cora eben naar binnen gewipt en heb ik een fles sap gekocht (voor de vitamientjes) en twee Franse perziken voor de lekerigheid.
Daarna begon het golvende platteland weer met zo weinig schaduw.
Op de kaart zag ik dat ik l’Escaut weer zou kruisen.
Meteen na de brug ging de route steil omhoog naar Les Rues des Vignes. Daar was een straat verkoping aan de gang, zoals wij de rommel routes hebben, waar erg veel belangstelling voor was. En dan maak je de Fransen mee als het warm is in hun auto en ze weg willen, willen parkeren of het ook niet meer weten. Een verkeersregelaar zou er een dubbele rolberoerte van krijgen.
Na de drukte van het dorp ging het weer op en neer. Mijn idee is toch dat het meer op dan neer gaat.
Net dat ik weer op moest viel mijn oog ok een sint Jacobsschelp
Op een gegeven moment stond er een ‘klein’ wit torentje langs de weg. Het was het restant van de muur van het klooster van Vaucelles
Na het torentje kwamen de resten van het klooster aan de beurt.
Bij de klooster resten was ook een bron. Deze moet bijzonder zijn geweest, want er werd een tas vol flessen gevuld. (Ik geloof niet dat ik mijn bidon er onder zou houden; ik heb even gekeken waar het vandaan kwam en het is denk ik echt levend water 😀
Na het klooster kwam ik weer bij l’Escaut en ik ging de brug over. Aan de andere kant kwam ik er achter dat ik voor de brug links af gemoeten had. Dit leek mij het moment om een lange pauze in de schaduw te nemen.
De brug was uit de 12e eeuw en ik kon het niet laten om een foto te nemen van deze brug over de Schelde. Die hebben wij nog niet in Zeeland
Wel mooi te ontdekken dat ze de koeien hier afgericht hebben om frontaal te grazen
Een paar kilometer verder, weer oververhit, kwam ik bij het dorpje Honnecourt sur Escaut. Drie keer raden wat daar langs stroomt. Na de brug over l’Escaut kwam ik een bordje camping tegen.
Raad eens waar ik nu ben. Na 22 km was het genoeg. Het is tenslotte zondag en dat is toch een rust dag? Morgen zet ik de wekker om 5 uur ipv 6 om eerder te vertrekken nan Saint Quintin. Ook daar weer een camping, maar ook een jeugdherberg………hmmmm
Het is nu nog 27° in de schaduw. Ik ga straks nog wel even kijken bij de Schelde en het kanaal naar Saint Quintin. Morgen neem ik echt afscheid van de Schelde, maar nog niet van het kanaal.
Ik heb vanavond voor me ‘laten koken’. Ook wel weer lekker op twee manieren
Na het eten ben ik nog even naar de Schelde gaan kijken. Deze loopt hier langs het kanaal van Saint Quintin en zorgt hier nog voor extra water. Het is gemaakt in opdracht van Napoleon zodat troepen en materiaal snel verplaatst kan worden. Morgen komen we langs een punt waar het kanaal een heuvel in verdwijnt. Ik zal er over moeten.
