Op zondag is het ontbijten om 8.30, maar nog steeds op z’n Frans
😀
De mevrouw van het hotel heeft mijn bidons met extra koud water gevuld. Dan is het tot 11.00 koel
Na het ontbijt was ik wel snel vertrokken. Eerst de brug over naar de rechter oever. Al snel zat ik weer op de Loire dijk.
Bij Poully sur Loire ben ik even gaan ‘shoppen’ bij een ‘Auchan’ en een bakkertje. Het is zondag en dan is alles na 12.00 dicht
Oh ja, het plaatsje is wel bekend bij wijnkenners: Pouilly fumé
Daarna moest ik een typisch Franse brug over.
Het pad ging weer verder over de linker Loire oever. Steeds over de dijk. Dat gaat best hard en je komt ook van alles tegen
Zo was ik na 39 km voor 12.00 in Marseilles Lés Aubigny. Aan het kanaal was een familie cafeetje open. Tijd voor een bakje koffie
Na de nucleaire centrale gister, stond er elke kilometer een paaltje. Ik ben er nu meer dan 100 tegen gekomen,masr dit is 100
Ook Ros is af en toe, kennelijk, aan rust toe. Na 49 km liet hij vermoeid de plunjezak vallen. Oké, dan is het 50 km een plekje van de route af in de schaduw zoeken. Meteen lunchen.
Vandaag staat het stoeltje wel met vier poten stevig
In Pouilly had ik natuurlijk pain au chocolat en croissants gekocht maar ook een grappig soort breek stokbrood.
Bij de ‘Auchan’ had ik 2 liter flessen sap gekocht. Eentje is al soldaat. Ook 0,7 liter bidon water is leeg. En toch:” ik zweet harder, dan ik drinken kan” (op die melodie van Bløf bekent van ‘Concert at the Sweat’)
Na de ‘lunch’ ben ik weer terug gelopen naar de route. Toch ander hal uur gezeten, foto’s genomen, even met thuis gebeld, gegeten en gedronken.
Ik bleek al verder dan ik dacht en was snel in le Guétin. Tot mijn verrassing moest ik daar de Allier over steken. Niet zomaar met een brug maar weer met een aquaduct. Aan de begin kant een sluis met een enorm verval om het laterale kanaal van de Loire over de Allier te krijgen. Een aardig stukje waterstaat
Aan de overkant van de Allier slingerde het kanaal nog al.
Mijn plunjezak had steeds de neiging om te ontsnappen aan de spin. Regelmatig moest ik stoppen om Ros opnieuw op te laden
Van het fietsen bleef ik dorstig en ik was blij dat toen de bodem van mijn bidon in zicht was er een drank uitspanning aan het kanaal was
Snel wat kouds te drinken gekocht
Oh ja, nog iets: zij vliegt ook nog steeds mee
En mijn schaduw is nu wel anders, realiseerde ik me
Gelukkig kwam Nevers in zicht. Nog even een brug over….
Met wat zoeken kwam ik bij hotel Thermidor
Ik mocht mijn fiets ‘sur le couer’ neer zetten onder een afdakje. Ik heb eerst mijn bagage op de kamer neer gezet en ben me toen gaan melden. Voordat het kon gebeuren, kreeg ik al een halve liter koud bronwater in m.ijn hand geduwd. Die was zo soldaat. Op de vraag of ik er nog één wilde zei ik, liever bier. Voor dat ik het wist werd er een Afflichem voor me in getapt.
Tijdens het legen van dat glas, had ik een lang gesprek met de eigenaar over de tocht en het doel. Lang, omdat ik toch regelmatig google translate moest gebruiken. De oplossing voor een gebrek in je woordenschat 😀
Zo, nu eerst de huishoudelijke dingen en straks eten bij een Brasserie.
Morgen op bezoek bij st. Bernadette, de dame waarmee Lourdes begonnen is
(Heb ik weer; even douchen dacht ik. Heeft de douche zo veel knopen (thuis alleen aan of uit), dat ik er geen weg uit kwam. Even hulp gevraagd en kwam alles toch nog goed)
Ik liep naar de brasserie en kwam toch wat leuks tegen, vind ik, echt Frans
Ik kon krijgen worst of kip met friet en salade, werd het hele jonge kip 😀. Smaak toch goed
